Kraj pochodzenia: Wielka Brytania Wygląd ogólny: pies średniej wielkości, masywny i grubokościsty, o prostokątnej (nigdy kwadratowej) sylwetce; powinien sprawiać wrażenie zwierzęcia silnego, nie może być ani przesadnie gruby ani zbyt szczupły. Wielkość: pies 56-57 cm w kłębie, suka 54-56 cm. Szata: włos krótki, bez fal i frędzli, w dotyku wydaje się dosyć szorstki; podszerstek gęsty i nieprzemakalny, chroni przed wodą. Maść: czarna, biszkoptowa (od koloru jasnokremowego do rudego) i czekoladowa (wątrobiana); mała biała plamka na przedpiersiu jest dopuszczalna. Głowa: proporcjonalnej wielkości, szeroka między uszami, stop (przełom czołowo-nosowy) wyraźny, policzki niezbyt mocno zaznaczone, kufa średniej długości, mocna; nos szeroki, ciemny, dopuszcza się brązowe przebarwienia; zgryz nożycowy. Oczy: średniej wielkości, szeroko rozstawione, o przyjaznym wyrazie, kolor brązowy do orzechowego. Uszy: osadzone nieco z tyłu, opadające, nie powinny być zbyt duże i ciężkie; gdy pies jest czymś zainteresowany, przylegają wewnętrzną krawędzią do policzków. Tułów: zwarty i dosyć krótki, klatka piersiowa głęboka, żebra dobrze wysklepione; grzbiet prosty, lędźwie krótkie, mocne i szerokie; brzuch nie powinien być podkasany. Kończyny przednie: mocne, proste, o grubej kości; łopatka długa, ukośnie ustawiona, łokcie przylegające; stopy okrągłe, zwarte, palce dosyć krótkie. Kończyny tylne: mocne, dobrze umięśnione, umiarkowanie kątowane; sródstopie krótkie, proste, postawa tzw. krowia lub beczkowata niepożądana; stopy jak u kończyn przednich. Ogon: jest charakterystyczną cechą rasy, średniej długości, prosty i gruby u nasady, zwęża się ku końcowi; równomiernie porośnięty sierścią, przypomina wyglądem ogon wydry; może być noszony wesoło, ale nie powinien być wygięty w jakąkolwiek stronę ani zakręcony ponad grzbietem.